زبانِ خامه ندارد سرِ بیان فِراق
وگرنه شرح دهم با تو داستانِ فِراق
دریغ مدت عمرم که بر امیدِ وصال
به سر رسید و نیامد به سر زمانِ فِراق
سری که بر سرِ گردون به فخر می سودم
به راستان که نهادم بر آستانِ فِراق
چگونه باز کنم بال در هوایِ وصال
که ریخت مرغِ دلم پَر
که ریخت مرغِ دلم پَر در آشیانِ فِراق
کنون چه چاره که در بَحرِ غم به گردابی فُتاد
زورقِ صبرم ز بادبانِ فِراق
به گردابی فُتاد
به گردابی فُتاد
زورقِ صبرم ز بادبانِ فراق
اگر به دستِ من اُفتَد فِراق را بِکُشَم
اگر به دستِ من اُفتَد فِراق را بِکُشَم
که روزِ هجر سیَه باد
که روزِ هجر سیَه باد
که روزِ هجر سیَه باد و خان و مانِ فِراق
سری که بر سرِ گردون به فخر می سودم
به راستان که نهادم بر آستانِ فِراق
چگونه باز کنم بال در هوایِ وصال
که ریخت مرغِ دلم پَر
که ریخت مرغِ دلم پَر
در آشیانِ فِراق
که روزِ هجر سیَه باد
که روزِ هجر سیَه باد
خان و مانِ فِراق
 

نی حدیث راه پرخون می کند
قصه های عشق مجنون می کند

در غم ما روزها بی گاه شد
روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت گو  رو باک نیست
تو بمان تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست
تو بمان  ای آن که چون تو پاک نیست

شمع و پروانه منم مست می خانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
یار پیمانه منم  از خود بیگانه منم
رسوای زمانه منم  دیوانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
چون باد صبا در به درم با عشق و جنون هم سفرم
شمع شب بی سحرم از خود نبود خبرم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
تو ای خدای من شنو نوای من
زمین و آسمان تو می لرزد به زیر پای من
مه و ستارگان تو می سوزد به ناله های من
رسوای زمانه منم دیوانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
وای از این شیدا دل من

مست و بی پروا دل من
مجنون هر صحرا دل من
رسوا دل من رسوا دل من
لاله ی تنها دل من
داغ حسرت ها دل من
سرمایه ی سودا دل من
رسوا دل من رسوا دل من
خاک سر پروانه منم خون دل پیمانه منم
چون شور ترانه تویی چون آه شبانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
رسوای زمانه منم  دیوانه منم